تا قبل از شیوع بیماری كووید 19 یكی از ناامید كنندهترین خریدهای تابستان گذشته باشگاه بود. اشتباهات مكررش در دیدارهایی كه به میدان میرفت در كنار نمایشهای نهچندان دلچسب و ریتم نامتعادلش باعث شده بود تا این فرانسوی 25 ساله در میان نخستین نفراتی باشد كه مستعد خروج از باشگاه است.
در تمام آن روزهای سخت تنها كسی كه همواره از رابیو دفاع میكرد؛ مائوریتسیو ساری بود. احتمالاً برخی از هواداران مصاحبه زمستان گذشته سرمربی یووه را به خاطر دارند؛ جائیكه كه او در پاسخ به سؤال «آدرین رابیو را تا امروز چگونه دیدهاید؟» گفت: «به طور كلی از او راضی هستم. رابیو در حال رشد است و شاید استفاده از او در سمت راست باعث شده تا كمی در ارائه عملكردی چشمنواز دچار اختلال شود. با این حال از داشتن بازیكنی همچون رابیو در تیم و از اینكه در بیشتر اوقات از لحاظ جسمی در شرایط مناسبی است، خوشحالم.»
چند ماه بعد دامنه انتقادات و انتظارات برآورده نشده از او شدت بیشتری گرفته بود اما ساری همچنان باور خود به او را حفظ كرده بود و در مورد هافبك میانی بیانكونری اینگونه صحبت میكرد:
یكی از جنبههای مثبت رابیو این است كه علیرغم حضور پیاپی در سه مسابقه همچنان كیفیت مطلوب خودش را حفظ كرده است. او در میان بازیكنانی است كه علیرغم قدرت بدنی بالایش، روز به روز در حال رشد و ارتقای ویژگیهای فیزیكیاش است. معتقدم او در پایان فصل یكی از غافلگیریها و در میان خوبهای یووه خواهد بود.
این روزها و در حالی كه انتقادات بسیار سهمگینی در مورد خط میانی یوونتوس مطرح است، عملكرد قابل قبول او و رودریگو بنتانكور در تركیب تیم توجهات را به آنها جلب كرده است. اگر اضافه شدن آرتور ملو به آنها را نیز در نظر بگیریم شاید بتوانیم شاهد اندكی امیدواری در میان بخشی از منتقدین باشیم، هرچند بسیاری نیز معتقدند یووه همچنان یك ستاره مطرح در میانه میدان نیاز دارد.
مائوریتسیو ساری این روزها بیشتر از هر كسی، از تماشای شكوفایی بازیكنی كه باور كامل به او داشت لذت میبرد. اعتقاد و صبوری او در مورد رابیو شاید درست بود...
آدرین رابیو هرچند پس از پیوستن به یووه فرصت حضور در تیم ملی فرانسه را نیافته اما 27 بار برای سیاه و سفیدپوشان در رقابتهای مختلف به میدان رفته است.